In België zijn er twee vormen van adoptie: de gewone adoptie en de volle adoptie. Beide leiden tot een juridische band tussen adoptant en geadopteerde, maar er zijn belangrijke (juridische) verschillen.
Hieronder lichten we graag voor u de gewone adoptie toe.
Bij een gewone adoptie ontstaat er een juridische band tussen de adoptant en de geadopteerde (of adoptandus) zonder dat de band met de biologische familie verbroken wordt.
Een gewone adoptie kan voor zowel minderjarigen als meerderjarigen. Voor meerderjarigen geldt wel een belangrijke voorwaarde: de adoptant moet minstens 15 jaar ouder zijn dan de geadopteerde (art. 345, lid 1 oud BW).
De geadopteerde blijft erfrechtelijk met zijn biologische familie verbonden en behoudt dus alle rechten om van hen te erven. De geadopteerde erft ook van de adoptant, maar niet automatisch van diens familieleden zoals grootouders, broers en zussen. Er ontstaan dus geen verwantschapsband tussen de geadopteerde en de familieleden van de adoptant.
Besluit: de gewone adoptie biedt in België een juridisch kader voor wie een duurzame en erkende band wil creëren, zonder de biologische familiebanden te verbreken. Voor de adoptie van meerderjarigen is dit zelfs het enige wettelijke pad.
➡️ Vragen over (gewone of volle) adoptie? Maak een afspraak op 050 33 66 03.
Benieuwd hoe de volle adoptie in elkaar zit?
Lees dan zeker ons volgend blogartikel: “volle adoptie in België”.
Disclaimer. De regelgeving rond adoptie is zeer omvangrijk zodat dit blogbericht enkel een zeer beknopte samenvatting van enkele aspecten van adoptie biedt en uitsluitend bedoeld is ter algemene eerste informatie.